to ego moy

χτες γύρισα από θεσσαλονίκη ήτανε η δεύτερη φορα που πήγα αλλα αυτή την φορα την γύρισα.ήτανε πανέμορφη.
στον γυρισμό είχαμε κάποια προλήματα τα οποια ελπίζω να ξεπεραστούν και να μην έχουμε αντιχτυπά.
το απόγευμα είναι να παο για 2 ώρες στο μπαράκι να μου δείξουν τα κρύα πιάτα που θα φτιαχο εγο απο αυριο.
η αλήθεια είναι ότι είμαι πόλη αγχωμένος.
και έχτος αυτού δεν θέλω να δουλέψω πάλι σε μπαράκι.

δεν χερο γιατι αλλα μου λοιποί ένα άτομο που δε πρέπει να μου λοιποί ούτε καταδιανια και το οποιο θα μπορουσε να κανι τα παντα πανο κατο στιν ζοημου.

τι θα μπορουσαμε να κανουμε για τα άτομα που αγαπάμε και που χωρίς να το καταλαβενουν πάνω στα νεύρα τους λένε πράγματα που σε μειώνουν αλλα ξέρεις πως δεν δεν είναι κακα απλα λίγο ιδιότροπα και με πολες σκοτυρες στο κεφαλιτους

η θεσσαλονίκη ήτανε πολύ ωραία αλλα δημιουργηθήκανε καταστάσεις που δεν έπρεπε να δημιουργηθούν αλλα αυτή η ζωή έιναι πολύ παράξενη και κανεις δεν ξέρι ποτε η θα του φέρι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

αλλα από την αλη γιατί τα πράγματα να περιμπλεκοντε ετσι χωρίς λόγο γιατί την μια στιγμι να είναι όλα τέλεια και την αλη να αναρωτιέσαι τι εγινε.
άνθρωποι που είναι πολύ σημαντική για εσένα να μην σου μιλάνε και όταν επιχειρείς να επικοινωνήσεις μαζί τους να είναι κάπως χορής να ξέρεις τι ακριβώς έγινε και να ιποψιαζεσε διαφορα.
αυτή η ζωή είναι πολύ περίεργη τελικά κανης δεν ξέρει πως και τι θα του φέρι μια απλή εκδρομή διημερου