Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

κιργιακατικη εμπιρια σεισμου


σειμερα εζησα τον προτο δινατο σεισμο.
καθομουνα στο κρεβατι και αρχικα αρχισε να κουνιετε ελαφρος.
δεν εδοσα σειμασεια,εκινι τιν ορα ειχα κουνιθει και εγο οποτε νομιζα πος ειτανε απο εμενα.
αλα κλασαματα δευτερολεπτον αργοτερα αρχισε να κουνιετε παλι το κρεβατι μου αλλα με γαλιτερη εντασει τοτε καταλαβα οτι κανι σεισμο
κιταο το πολιφοτο να κουνιετε η βασει της τηλεορασεις το ειδιο.
το σπιτι να πιγενι περα δοθε.
αρπαζο το κινιτο μου και βγενο γριγορα εξο στιν αυλι.
τοτε θιμαμε πος μπορι να κιματε ο αδερφος μου μεσα οποτε ξαναμπενο να ελεξο.
ενο η μαναμου να οριετε ελα εξο που πας, αλα ο αδερφος μου ειχε φιγη για ψαρεμα απο το προι.
τον πιρα τηλεφονο στο κινιτο του αλα ακομα δεν μπορο να τον βρο.
και τα γαμοκινιτα να εχουνε σταματισει προν το παρον να δουλευουνε.
τι τα πλιρονουμε τα γαμιμενα αν δεν μπορουμε να τα χρισειμοποιησουμε σε ορες αναγκες.
γαμο τιν κολοχορα και τις γαμοπαροχες που πλιρονουμε και δεν εχουμε.
να μπουμε στιν ευροπαικη ενοσει μας μαρανε.
εδο παμε να καταλιξουμε τριτοκοσμικι χορα.
και ο καραμαλις ο ανεγκεφαλος,εγκεφαλικα νεκρος μαλακας που μας κιβερναη να καθετε σε μια καρεκλα και να παιζει την πουτσαρατου.
ηκανο τον εχο τον μαλακα πανο στιν ορα του σεισμου αυτος να σκευτοτανε κιτα να δεις γαμο τιν γκατεμια μου να μιν εχο ενα σεικερ να κανο κανα φραπε θα μου τα ζαλισουνε τορα.
μεχρι εκει φτανι το μιαλο κοτας που διαθετη ο παπαρας